Dzień 12
2011-07-21
Z pamiętnika dziennikarza...
Dzisiaj Radków tonął w deszczu. Jednak nikt się tym nie przejął i wszyscy dzielnie przygotowywali się do pokazów. Brzydka pogoda częściowo przeszkodziła w nich, gdyż trzeba było przenieść się z profesjonalnej sceny teatru, na prowizoryczną, przygotowaną w Sali tanecznej. Jednak i to nam nie przeszkodziło. Mimo, że było ciasno i tłoczno wszyscy świetnie się bawili.
Najpierw zaprezentowały się aktorki ze swoim przedstawieniem „Kopciuchy”. Sztuka opowiadała historię dziewczyn ze śmietnika, które zostały zaproszone na bal. Tak jak w prawdziwym Kopciuszku, królewicz wybrał siostrę, najbardziej dyskryminowaną przez inne. Wszyscy byli zachwyceni scenografią i strojami. Brawom i gratulacjom nie było końca. Potem aktorki ustąpiły miejsca tancerzom. Najpierw wszystkie dziewczyny razem z Olkiem zatańczyły układ Kongo. Potem sceną zawładnęły najmłodsze tancerki, które szalały w rytmach disco. Potem mogliśmy podziwiać m.in. tańce latynoamerykańskie, hip-hop i taniec współczesny. Kiedy juniorki zakończyły swój pokaz na scenę weszła młodzieżówka. Widownia się rozszalała! Wszyscy byli oczarowani bollywoodem, jazzem i hip-hopem. Jednak to nie był koniec szaleństw na scenie. Najwięcej emocji wzbudziły występy kadry: najpierw zatańczyła dla nas męski zespół Just Eight, potem mogliśmy obejrzeć taniec grupy Afryka Dzika, a jeszcze później cztery panie instruktorki przedstawiły przepiękny jazz. Na sam koniec cała kadra zatańczyła wszystkim znany układ „Que Si, Que No”, a podekscytowani campowicze z ochotą się do nich przyłączyli. Wszyscy razem bawili się świetnie, było dużo śmiechu i zabawy i aż szkoda było wrócić później do pokoi i domków. Ten wieczór był naprawdę fantastyczny! (aut. Justyna Szymańska)